زمينه و اهداف: بروز حيوان‌ گزيدگي در شهرستان اهر تقريباً 3 برابر متوسط کشوري مي باشد، كه بيانگر ضرورت مطالعه جامع سيماي اين مشكل بهداشتي مي باشد. نتايج حاصل از بررسي جنبه‌هاي مختلف حيوان گزيدگي، مي‌تواند راه گشاي برنامه‌ريزي‌هاي آموزش بهداشت و کاهش بار ناشي از آن باشد.

مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي گذشته نگر با استفاده از داده هاي مراجعه کنندگان به مراکز درمان هاري شهرستان اهر طي سال هاي 1389 تا1390انجام گرديد. متغيرهاي مورد بررسي شامل فاکتورهاي مربوط به بيمار، محل سکونت، زمان، محل گزش و نوع حيوان بودند. آناليز آماري با نرم‌افزار SPSS انجام گرديد.

يافته ها: مجموع موارد حيوان گزيده شهرستان طي دو سال 1492 مورد بوده که بروز آن تقريباً 3 برابر کشور و 2.5 برابر استان مي‌باشد. ميانگين سني افراد 28 سال، مردان 4 برابر بيشتر از زنان و روستائيان 2.5 برابر افراد شهرنشين مورد گزش واقع شدند. در بين مردان گروه سني 25-16 ساله و در زنان 10-5 ساله بيشترين فراواني را داشتند. اکثر مجروحين دانش آموز بوده، اندام‌هاي تحتاني با 66 درصد بيشترين گزش را داشته، در بين حيوانات مهاجم، سگ با 91.2 درصد رتبه اول و 96.5 درصد حيوانات صاحب دار بودند.

بحث و نتيجه گيري: يافته هاي مطالعه حاضرنشان داد که ميزان بروزگزش حيوان گزيدگي در شهرستان اهر نسبت به متوسط کشوري و استاني از بروز چند برابري برخوردار است. باتوجه به اهميت موضوع ضروري است،به منظورکنترل وپيشگيري اين مشکل بهداشتي اقدام جدي از طرف ادارات و سازمان هاي درگيرصورت پذيرد.