زمینه و اهداف: خصوصی سازی و کوچک نمودن بخش دولتی،سیاست گذاران بخش سلامت ایران را با این سوال که چه اشکال، مکانیزمها و فرآیندهایی از خصوصی سازی برای دستیابی به اهداف عدالت،کارایی،کیفیت خدمات، مناسب ترند مواجه می نماید. این پژوهش با هدف معرفی مکانیزم های معمول دنیا در بخش سلامت و ارایه الگویی کاربردی مناسب برای کشور انجام شده است.

مواد و روش ها: در این پژوهش تطبیقی مکانیزم های به کار گرفته شده در کشورهای انگلستان تایلند، ترکیه، زامبیا، سوئد، شیلی، غنا، فرانسه، فیلیپین و مکزیک بررسی و الگویی برای ایران طراحی شد و به روش دلفی در اختیارتعدادی از وزرای بهداشت، معاونین و مشاورین آن ها ، روسای دانشگاه ها و معاونین با حداقل 4 سال سابقه کار و متخصصین و اعضای هیات علمی رشته مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی و دیگر مطلعین و دست اندرکاران قرار داده شد.

یافته ها و نتیجه گیری: کشورهای مورد مطالعه با گسترش اختیارات مدیریتی، عقد قرارداد، شرکتی سازی و انتقال مالکیت به بخش خصوصی در راستاي دستيابي به اهداف تلاش مي‎كنند. نتایج نظر سنجی تخصصی الگوی پیشنهادی با آزمون آماری مقایسه یک نسبت با نسبت جامعه معیار، (P<0./001) بیانگر موافقت صاحبنظران بود. تشکیل مجتمع های سلامت و عقد قرارداد با آن ها همراه با جمعیت تعریف شده، تشویق رقابت بین شبکه های بهداشت ومجتمع های فوق، تلفیق بخش خصوصی و دولتی، نظام مند نمودن عقد قرارداد تشکیل کمیته ملی راهبری اعتبار بخشی بر اساس یافته های پژوهش پیشنهاد می گردند.

​