​زمينه و اهداف: پژوهش حاضر با هدف تحليل اطلاعات و داده هاي موجود براي ارائه درک صحيحي از روند بيماري تب مالت و وضعيت فعلي آن در شهرستان جلفا جهت به کارگيري برنامه هاي متناسب پيشگيري و  کنترل اجرا گرديد.

مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي - مقطعي بر روي 91 بيمار مبتلا به تب مالت که به مراکز بهداشتي و درماني شهرستان جلفا و مطب هاي خصوصي در طول سال هاي 89 تا 93 مراجعه کرده و براي آن ها فرم ثبت استاندارد بيماري تب مالت تکميل شده بود، انجام گرديد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماري  SPSS16 و آمار توصيفي و آزمون کاي دو تحليل گرديد.  

يافته ها: ميانگين بروز بيماري طي سال هاي مورد مطالعه 34.6 درصد هزار نفر بود. 60.4% مبتلايان مرد و 86.6% روستايي بودند. بيماري در مردان شايع تر بود ولي اختلاف معني داري بين دو جنس وجود نداشت 2.72,p-value=0.86)=X2). ميانگين سني بيماران 1.78±36.7 بامحدوده سني 4 تا 87 سال و بيشترين فراواني بيماري درگروه سني50-40 سال بود. اکثر موارد در فصول بهار 40.65% و تابستان 26.37% بروز نموده و85.7% مبتلايان سابقه تماس با دام و 78% سابقه مصرف مواد لبني غيرپاستوريزه را داشتند. 94.5% مبتلايان جديد و 38.5% مبتلايان سابقه وجود بيماري درخانواده را داشتند. بيشترين فراواني بيماران (34.1%) مربوط به روستاي کمارسفلي بود.

بحث و نتيجه گيري: علي رغم کاهش موارد بيماري تب مالت در استان آذربايجان شرقي، روند بيماري در شهرستان جلفا افزايشي بوده و همچنان به عنوان يکي از بيماري هاي شايع  به شمار مي آيد. با توجه به نتايج حاصله و ماهيت بيماري، به کارگيري تئوري هاي اکولوژيک و مبتني بر مشارکت بخش هاي مختلف جامعه، مي تواند در پيشگيري از بروز بيماري مؤثر باشد.