​افزايش تعداد سالمندان در سالهاي اخير منجر به تحولات بزرگي در سيستم بهداشت و درمان کشور شده است؛ که يکي از اين تغييرات ايجاد گرايش سالمندي براي رشته ي کارشناسي ارشد پرستاري مي باشد. اين مقاله با رويکرد مروري غير سيستماتيک به ارزيابي برنامه آموزشي کارشناسي ارشد پرستاري سالمندي در ايران مي پردازد. طبق نتايج، هدف، رسالت و شرح درسي اين رشته به تفصيل در طرح درسي آورده شده است. تعداد دانشکده ها و دانشجويان اين رشته هرساله رو به افزايش است. به نظر مي رسد مهمترين مشکلات، کمبود اساتيد و تعيين جايگاه شغلي دقيق و متناسب براي اين فراگيران باشد. با توجه به نوپا بودن اين رشته، ارزيابي دقيق پس از چند سال نيز اکيداً توصيه مي شود.