زمينه: اين پژوهش با توجه به تأثير کتابداران در سلامت فردي خود و نقش آنان در اشاعه اطلاعات سلامت که موجب ارتقاي سلامت، به معني توانمندسازي شناخت و کنترل عوامل مؤثر بر سلامت جامعه است با هدف بررسي وضعيت سواد سلامت کتابداران دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکي تهران انجام شد.

روش کار: روش اين پژوهش پيمايشي توصيفي است. جامعه آماري شامل۹۰ نفر از کتابداران شاغل در کتابخانه هاي دانشگاه تهران و علوم پزشکي تهران مستقر در پرديس است. داده ها با استفاده از پرسشنامه سواد سلامت عملكردي بزرگسالان (TOFHLA) در بهمن ماه 1394 جمع آوري و جهت تجزيه و تحليل از آمار توصيفي (ميانگين انحراف معيار، توزيع فراواني) و آمار تحليلي (آزمون تي يک طرفه و آزمون فريدمن) استفاده شده است.

يافته ها: ميانگين سن آزمودني ها 7.75±39.21 سال، 74.7 درصد آنها زن و بقيه مرد بودند و 69.3 درصد تحصيلات کتابداري داشتند. ميانگين نمره سواد سلامت 6. 16±83.7 محاسبه شد. 82.3 درصد کتابداران سواد سلامت کافي، 3.8 درصد سواد سلامت مرزي و 13.9 درصد سواد سلامت ناکافي داشتند. سواد سلامت کتابداران دو دانشگاه در سطح کافي بود و با هم تفاوت معني دار نداشت.

نتيجه گيري: کتابداران دانشگاهي از سواد سلامت کافي برخوردارند. کتابداران مي توانند به عنوان آموزش دهندگان سواد سلامت در دانشگاه و جامعه با اعتماد کافي فعاليت کنند و نقش خود را در ارتقاي سواد سلامت جامعه ايفا نمايند. پيشنهاد مي شود اين امر به عنوان يکي از وظايف کتابداران دانشگاهي در پست سازماني آنها وارد شود.