زمينه: رضايت شغلي از مهم‌ترين عوامل مؤثر در کارايي و بهره‌وري سازمان است. هدف از تحقيق حاضر، بررسي رضايت شغلي کارکنان بيمارستانهاي آموزشي شهر اهواز بر اساس الگوي دوعاملي هرزبرگ بود.

روش کار: پژوهش از نوع توصيفي- تحليلي و از نظر زمان مقطعي بود. حجم نمونه ۱۴۷ محاسبه شد. نمونه گيري با روش طبقه اي انجام شد. ابزار جمع‌آوري داده ها پرسشنامه‌اي مشتمل بر دو بخش اطلاعات دموگرافيک و پرسشنامه رضايت شغلي در طيف ليکرت بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار) و استنباطي (آزمون‌هاي پارامتريک) در نسخه ۱۶ نرم‌افزار SPSS تحليل شد.

يافته ها: در عوامل بقا آيتم حقوق بيشترين ميانگين امتياز (۱٫۰۵ ±۳٫۳۵) را داشت و ساير آيتم نسبتاً ناراضي برآورد شدند. در عوامل انگيزشي تمام مؤلفه ها نسبتاً ناراضي برآورد شدند. بين آيتم قدرداني و سن رابطه معناداري مشاهده شد (0.03>P). بين رضايت از حقوق و سطح تحصيلات رابطه معنی داري مشاهده شد (0.01>P).

نتيجه گيري: به‌منظور ارتقاء بهره وري کارکنان بيمارستانهاي آموزشي لازم است علاوه بر ابعادي از کار که مانع از ترک شغل از جانب کارکنان مي‌شود، بر انگيزش ايشان نيز تأکيد شود.