زمينه: اين تحقيق با هدف بررسي رابطه ي بهزيستي ذهني و شادکامي با اضطراب بارداري زنان باردار شهر تبريز انجام گرفته است. طرح تحقيق حاضر در چهارچوب طرح هاي توصيفي از نوع همبستگي قرار دارد.

روش کار: با توجه به طرح تحقيق و جامعه ي آماري، 97 نفر زن باردار با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس براي اين تحقيق در نظر گرفته شدند. در فرآيند گردآوري داده ها، از پرسشنامه هاي شادکامي آکسفورد، اضطراب بک و بهزيستي ذهني کي يز و ماگيارمو استفاده گرديد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS23 و با به کارگيري آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه استفاده شد.

يافته ها: با استفاده از روش تجزيه و تحليل آماري پيرسون و رگرسيون چندگانه (p<0.05)، نتايج نشانگر رابطه ي معنادار منفي بين بهزيستي ذهني و اضطراب بارداري؛ و شادکامي و اضطراب بارداري بود. همچنين، در خصوص فرضيه¬ي اصلي تحقيق، يافته ها حاکي از آن بود که ترکيب متغيرهاي بهزيستي ذهني و شادکامي به طور معني‌داري توانستند اضطراب بارداري را تبيين كنند و در حالي که متغير بهزيستي ذهني به تنهايي توانسته بود 35 درصد از واريانس اضطراب بارداري را در اين مدل تبيين نمايد؛ شادکامي سهمي در تبيين مدل ايفا نکرد.

نتيجه گيري: بر اين اساس، نتايج پژوهش حاضر نشان مي دهد بهزيستي ذهني و شادکامي به عنوان دو سازه مثبت در کاهش اضطراب مؤثر مي باشند و از نتايج اين پژوهش متخصصان زنان و زايمان و روانشناسان مي توانند استفاده نمايند.