علي رغم آنکه در انتشار مقالات تا حدود زيادي رعايت حق نويسندگان و ترتيب اسامي از حساسيت قابل توجهي برخوردار مي¬باشد اما در نشر کتب و گزارش¬هاي جمعي، به ويژه آن¬هايي که نويسندگان آن تعداد کثيري مي باشند، به اين مهم به ميزان کفايت توجه نمي¬گردد. با افزايش همکاري¬هاي پژوهشي، نويسندگي و رعايت اصول اخلاقي مرتبط با آن به تدريج به عنوان يکي از موضوع¬هاي بسيار پيچيده قلمداد مي¬گردد. اهميت استناد در جهت رعايت حق مالکيت يکي از موضوع-هاي قابل توجه در اين زمينه مي¬باشد؛ اما تاکنون در فعاليت¬هاي پژوهشي و نشر آن¬ها در قالب کتاب يا گزارش، اجماع لازم براي تعريف نويسندگان حاصل نشده است. اين موضوع با مضامين اخلاقي و صداقت علمي گره مي¬خورد؛ چرا که به طور شفاف دلالت بر اين امر دارد که چه کسي مسئول و صاحب کار انتشار يافته است. به عنوان يک اصل کلي، مسئوليت رعايت اخلاق در نشر نتايج پژوهش¬ها و آثار علمي بر عهده کليه پژوهشگران و نه فقط پژوهشگر اصلي (مدير اجرايي پروژه) است.
مطالعات انجام شده نشان مي¬دهد آن¬چه که در مورد نويسندگان مقالات حاکم مي-باشد از جمله: 1. مشارکت و همکاري قابل توجه در درک، طراحي، جمع¬آوري و تحليل و تفسير داده¬ها 2. مشارکت در تهيه چارچوب مقاله يا بازبيني و ويرايش آن؛  در مورد نويسندگان کتاب نيز صادق مي¬باشد (1). يکي از مسايل مهم قابل توجه در هنگام تدوين کتاب زماني است که مسئوليت تهيه و تدوين بخش يا بخش-هايي از آن به فرد يا افرادي محول شده است. از جمله سؤالات مهمي که در اين خصوص مطرح مي شود اين است که آيا من مي¬توانم به عنوان يکي از نويسندگان اين کتاب باشم 1- چنانچه در تهيه اين کتاب من فقط ايده دهنده بوده¬ام، 2- مسئوليت گردآوري و تدوين بخشي از کتاب به من محول شده است؛ اما بدلايل مختلف من نتوانسته ام آن را انجام دهم و از فرد ديگري براي اين¬کار کمک گرفته¬ام 3- با اضافه کردن نام من مقبوليت و شانس چاپ کتاب بالا مي رود.