زمينه و اهداف: اغلب کودکان مبتلا به اتيسم در فرايندهاي حرکتي درشت دچار آسيب هستند و نقص در انجام حرکات درشت به طور اساسي در فعاليت هاي روزانه آن ها مشخص مي باشد. هدف از اين پژوهش بررسي تأثير يک دوره تمرين هاي منتخب بر مهارت¬هاي حرکتي درشت کودکان اتيستيک در دامنه¬ي 6 تا 13 سال بود.

مواد و روش ها: پژوهش حاضر شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. بدين جهت 14 کودک مبتلا به اتيسم از ميان کودکان مبتلا به اختلال اتيسم در بنياد خيريه تهران در سال 1393 انتخاب شدند. پس از ارزيابي ميزان رشد مهارت¬هاي حرکتي آزمودني ها با استفاده از تست مهارت¬هاي حرکتي درشت برونينکس - اوزرتسکي به دو گروه تجربي (8) و کنترل (6) تقسيم شدند و براي گروه تجربي 12 جلسه تمرين در آب اعمال شد و گروه کنترل اين مدت را بدون هيچ فعاليت ورزشي گذراندند. در نهايت مجددا از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. به منظور تجزيه و تحليل آماري از تحليل کوواريانس استفاده شد. ابزارهاي اندازه‌گيري عبارت بودند از: تست مهارت¬هاي حرکتي درشت                     برونينکس - اوزرتسکي.

يافته ها: نتايج تحليل داده‌ها نشان داد كه ميانگين دو گروه کنترل و آزمايش در مرحله پيش آزمون و پس آزمون تفاوت زيادي ندارد. به عبارت ديگر مهارت هاي حرکتي درشت کودکان اتيستيک در تفاضل نمرات پس آزمون و پيش آزمون گروه آزمايش و گروه کنترل تفاوت معناداري ديده                  نشد (a = 0.05).

نتيجه گيري: با توجه به يافته¬هاي پژوهش مي¬توان نتيجه گرفت که تمرين در آب باعث بهبود سرعت دويدن، هماهنگي دو طرفه و قدرت در کودکان اتيستيک نمي شود.