مواد و روش ها: این مطالعه به روش کیفی در کلیه بیمارستان های شهر تبریز (20 بیمارستان) انجام شد. جامعه پژوهش را 40 نفر از مدیران بیمارستان ها و کارشناسان مسئول که از سوی مدیران تعیین شده بودند، تشکیل می داد. داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته با این افراد با استفاده از راهنمای مصاحبه در خصوص استفاده از اطلاعات خدمات بیمارستانی، اطلاعات تخت ها، اطلاعات دارویی، اطلاعات خطاهای پزشکی، اطلاعات مراجعین و گزارشات مالی، جمع آوری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل محتوایی استفاده شد.

يافته ها: در مجموع 12 درونمایه اصلی در خصوص استفاده از اطلاعات بیمارستانی استخراج گردید. هماهنگی، مدیریت کیفیت، مدیریت نیروی انسانی و آموزش بیشترین پی آمد استفاده از اطلاعات در بیمارستان ها را تشکیل می دادند. تشکیل جلسه و مدیریت کارکنان پرتکرارترین اقدام مسئولین در واکنش به اطلاعات دریافتی بودند.

نتيجه گيري: روزانه حجم انبوهی از اطلاعات در بیمارستان ها تولید و در بین مسئولان توزیع می شوند. نتایج نشان می دهد که کاربرد  اطلاعات در بیمارستان ها محدود بوده و در بیشتر موارد به تشکیل جلسه یا هماهنگی منجر می گردد. بخشی از اطلاعات با وجود جمع آوری به هیچ فردی گزارش نمی شود. از این مطالعه  می توان نتیجه گرفت که چرخه تولید و توزیع اطلاعات در بیمارستان ها نیازمند بازنگری است.