به موازات انتقال جمعيتي و انتقال اپيدميولوژيک بيماري ها در جهان، ايران نيز مراحل گذار جمعيتي و اپيدميولوژيک را تجربه مي کند. شواهد حکايت از قرار گرفتن ايران در مرحله انتقال سني از ميانسالي به سالمندي داشته و طي دهه¬هاي آتي شيب سالمندي بالايي را تجربه خواهد کرد. دوره سالمندي با بيماري¬هاي مزمن و پرهزينه همراه مي باشد. پيش بيني مي شود در سال 2030 گروه سني 70 سال و بالاتر با دارا بودن کمتر از 8% کل جمعيت جهان، بيش از 50% انواع سرطان¬ها، 58% مبتلايان به ديابت و 95% مبتلايان به آلزايمر و انواع دمانس، 62% مرگ و ميرهاي ناشي از بيماريهاي غيرواگير، 25% مرگ و ميرهاي ناشي از حوادث و 30% مرگ و مير ناشي از بيماريهاي واگير را به خود اختصاص دهد.
مواد و روشها: اين مطالعه يك مطالعه مروري است که در آن نتايج سرشماري¬هاي کشوري، پايگاه داده¬هاي جمعيتي سازمان ملل متحد، اداره مدارک جمعيت (POPULATION REFERENCE BUREAU) ، پايگاه داده¬هاي Google Scholar، Proquest، WHO، SID، Magiran، کتاب¬ها، مجلات و نشريات مرتبط با تحولات جمعيتي و سياست¬هاي بهداشتي ايران مورد بررسي و خلاصه سازي قرار گرفته است.
بحث و نتيجه گيري: جمعيت ايران در مسير سالمندي بوده و در دهه هاي آتي ايران با سونامي جمعيت سالمند مواجه خواهد شد. سالمندي جمعيت و بار بالاي بيماري ها در دوره سالمندي، افزايش روزافزون نياز به خدمات درماني سرپايي و بستري و به تبع آن افزايش هزينه هاي نظام سلامت را به دنبال خواهد داشت. لذا لازم است دست اندرکاران نظام سلامت، سالمندي جمعيت را مورد توجه جدي قرار داده و براي مواجهه با اين واقعيت اجتناب ناپذير تمهيدات لازم را فراهم نمايند.
​