سبک باروری از مهمترین عوامل در میزان رشد و تغییرات ساختار جمعیتی محسوب می‌شود و شناسایی عوامل موثر بر آن می‌تواند در اتخاذ سیاست‌های جمعیتی و کنترل رشد جمعیت تأثیرگذار باشد. هدف از مطالعه حاضر، مرور عوامل دموگرافیک و بالینی تأثیرگذار بر سبک باروری در ایران بود. اطلاعات با جستجو در مستندات جمعیتشناسی، وب‌سایت‌های رسمی ثبت اسناد و آمار کشور، پایگاه‌هاي اطلاعاتی انگلیسی و فارسی زبان Cochrane Web of Knowledge، PubMed، Scopus، Google Scholar، Magiran، Medlib و SID جمع‌آوری شد. جستجو شامل دوره زمانی 1991 تا 2017 میلادی بوده و بین تمامی انواع مقالات کامل مشاهدهای، مداخلهای انجام شد کلیدواژههاي جستجو عبارت بود از: «باروری (Fertility)»، «عوامل پیش‌آگهی‌کننده Prognostic Factors))»، «تعیین‌کننده، باروری Determinant, Fertility))»، «دموگرافیک، عوامل (Factor, Demographic)». با بررسی خلاصه مقالات 107 مقاله انتخاب شد، اما در نهایت تعداد 31 مقاله واجد شرایط برای ورود به مطالعه بودند.
نتایج مطالعه نشان داد که سن ازدواج، میزان تحصیلات زنان و اشتغال زنان از مهمترین عوامل تأثیرگذار در سبک باروری است، کما اینکه فاصله سنی بین زوجین، عوارض بارداری بر روی مادر و جنین در بارداری‌های قبلی، تعداد فرزندان قبلی و جنسیت فرزند(ان) قبلی از دیگر عوامل تأثیرگذار بر سبک باروری گزارش شده بود.
بر اساس یافته‌های این مطالعه، سن زن و مرد در زمان ازدواج، سطح تحصیلات زنان و شاغل بودن شان از عوامل بسیار مهم و تأثیرگذار بر سبک باروری است. همچنین عدم توازن در فرزندآوری در قشرهای مختلف جامعه به‌چشم می‌خورد؛ به‌طوری‌که اشتغال زنان و تحصیلات بالاتر در زنان یک مانع مهم بر آن محسوب می‌شود.